HayArt Cultural Center
ՀայԱրտ մշակութային կենտրոն

​

 

Vasilii Bakanov and Andrew Strokov (Russia)

Slow burning. Still Life (open-ended)

Installation, 2020 (edition of 2021)

 

OpenCV, Python, Arduino; 3x black box (thermally insulated), heaters, temperature and humidity sensor, HD webcam, flood light, DIN rail, microcontroller modules, Raspberry PI, Korg Monotron Delay, fruits

Engineers Andrew Strokov, Alexey Grachev, Alexander Bochkov; 3D modeling Alexander Bochkov; Python programming Andrew Strokov

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

Three fruits on pedestals are contained inside a black box. In artificially created and regularly maintained conditions, the fruits pass through three chemical reactions — caramelization, the Maillard reaction and enzymatic browning. Usually, these processes take place within minutes in cooking. Here they are intentionally prolonged in time. Inside the box constant humidity and a temperature of 60 degrees Celsius are maintained, thus killing bacteria which cause decay. In ideal and constantly controlled conditions, the fruits preserve their form, and burn up inside from day to day at the lowest possible speed.

 

Visitors can observe the slowly burning still life by watching it in real-time on the video panel placed on the boxes. But the main activity remains hidden and takes place at the molecular level. Its tangible manifestation is a monotonous soundtrack performed by the fruits themselves. Information about the external appearance of each fruit is converted into sound waves. The processes inside the box are analyzed and sonified by an analog synthesizer. The sound pitch and timbre depend on temperature, humidity, fruit size and color. As the fruit burns up, the sound “burns up” as well and becomes increasingly dull and quiet.

 

The process is an artificially prolonged borderline state of “in between”. The metamorphosis is too slow to perceive by the naked eye. Because of the unnatural maximum delay, all differences vanish in the abyss of time to the accompaniment of a droning trio. However, it is still an open question as to whether the process will proceed in the way that was intended. Every effort has been made, all we can do is to wait and see what will happen next.

 

Վասիլի Բականով և Էնդրյու Ստրոկով (Ռուսաստան)

Դանդաղ այրում. Նատյուրմորտ (բաց)

Ինստալյացիա, 2020 ( 2021թ. թողարկում)

​

OpenCV, Python, Arduino; 3x սև արկղ (ջերմամեկուսացված), ջեռուցիչներ, ջերմաստիճանի և խոնավության ցուցիչ, HD վեբ-տեսախցիկ, DIN ռելս, միկրոկոնտրոլերի մոդուլներ, Raspberry PI, Korg Monotron Delay, մրգեր

Ինժեներներ Էնդրյու Ստրոկով, Ալեքսեյ Գրաչյով, Ալեքսանդր Բոչկով; 

3D մոդելավորում՝ Ալեքսանդր Բոչկով; Python-ի ծրագրավորում՝ Էնդրյու Ստրոկով

CYLAND Media Art Lab-ի աջակցությամբ

 

Պատվանդանների վրա դրված երեք պտուղները տեղավորված են սպիտակ խորանարդի ներսում: Արհեստականորեն ստեղծված և կանոնավոր պահպանվող պայմաններում պտուղները անցնում են երեք քիմիական ռեակցիաների միջով՝ կարամելացում, Մեյլարդի ռեակցիա և ֆերմենտային շագանակագույնացում։ Սովորաբար, մրգերն եփելիս այս գործընթացները տեղի են ունենում րոպեների ընթացքում: Տվյալ դեպքում դրանք միտումնավոր երկարացված են ժամանակի մեջ։ Վառ լուսավորված ջերմամեկուսացված տուփի ներսում պահպանվում է մշտական խոնավություն և 60 աստիճան Ցելսիուսի ջերմաստիճան՝ այդպիսով ոչնչացնելով քայքայվող բակտերիաները: Իդեալական և անընդհատ վերահսկվող պայմաններում պտուղները պահպանում են իրենց ձևը և օրեցօր, բայց հնարավորինս դանդաղ այրվում են ներսից։

 

Այցելուները կարող են դիտել դանդաղ այրվող նատյուրմորտը իրական ժամանակում՝ տուփերի վրա տեղադրված տեսապանելի օգնությամբ: Բայց հիմնական գործողությունը մնում է թաքնված, և տեղի է ունենում մոլեկուլային մակարդակում։ Նրա շոշափելի դրսեւորումը միապաղաղ սաունդթրեքն է, որը ներկայացնում են հենց մրգերը։ Յուրաքանչյուր մրգի արտաքին տեսքի մասին տեղեկատվությունը վերածվում է ձայնային ալիքների: Տուփի ներսում տեղի ունեցող գործընթացները վերլուծվում և ձայնի են վերածվում անալոգային սինթեզատորի միջոցով: Ձայնի բարձրությունը և տեմբրը կախված են ջերմաստիճանից, խոնավությունից, մրգի չափից և գույնից: Պտղի այրմանը զուգընթաց, ձայնը նույնպես «այրվում է»՝ դառնալով ավելի ձանձրալի և ցածր:

​

Գործընթացը արհեստականորեն երկարաձգված «միջանկյալ» վիճակ է: Մետամորֆոզը չափազանց դանդաղ է ընթանում՝ անզեն աչքով տեսնելու համար: Անբնական, առավելագույն ձգձգման պատճառով բոլոր տարբերությունները անհետանում են ժամանակի անդունդում: Սակայն դեռ հարց է, արդյո՞ք գործընթացը կշարունակվի այնպես, ինչպես նախատեսված էր։ Ամեն ինչ արվել է, մեզ մնում է միայն սպասել և տեսնել, թե ինչ տեղի կունենա:

 

Alena Begova (Russia)

There is nothing wrong

Installation; fabric, mildew microorganisms, 2022

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

In light of the present situation

It has been decided

To close the installation.

 

These words of prohibition are becoming increasingly common nowadays. They not only change familiar routes, but they also infringe on our rights. We get the feeling that a decision has already been made for us. The endless “You mustn’t!” puts us in a situation where we have no choice. The fabric with “metallic” folds doesn’t permit any further inspection. Its attractive pearly appearance stops us from immediately noticing a corner of the fabric that is starting to go moldy. This is the natural process of decay in any falsely constructed system, which it is impossible to hide.

 

Ալյոնա Բեգովա (Ռուսաստան)

Ոչինչ սխալ չէ

Ինստալյացիա, 2022թ.

գործվածք, բորբոսի միկրոօրգանիզմներ

 

Ստեղծված իրավիճակից ելնելով

Որոշում է կայացվել

Փակել ինստալյացիան:

 

Վերջերս ավելի հաճախ ենք լսում նման արգելող խոսքեր։ Նրանք ոչ միայն փոխում են ծանոթ երթուղիները, այլև ոտնահարում են մեր իրավունքները: Մենք զգում ենք, որ որոշումն արդեն կայացված է մեզ համար։ Անվերջ «Դու չպետք է»-ն մեզ դնում է ընտրության բացակայության իրավիճակի մեջ: «Մետաղական» ծալքերով գործվածքը հետագա վերանայման հնարավորություն չի թողնում: Մարգարտյա ծիածանափայլի արտաքին գրավչության պատճառով մենք չենք կարող անմիջապես նկատել ծածկույթի մի անկյուն, որն արդեն բորբոսնում է: Սա ցանկացած կեղծ կառուցված համակարգի բնական քայքայման գործընթաց է, որն անհնար է թաքցնել:

 

Alexandra Dementieva (Belgium)

Sleeper

Interactive sound installation, 2015–present time

Tapestry, AR, Artivive

 

A series of tapestries together forms an installation that presents a sequence of film frames from the movie “Sleeper” by Woody Allen. The movie has been glitched and accidentally "edited" by the artist's crashed computer, becoming completely transformed and practically unrecognizable. The order of narrative development has been rigorously preserved: the still images are arranged in the same sequence as they appear in the film. The tapestries convey the movie’s plot, but in their own way, where some parts have been lost and others have remained. The size of each tapestry is 58x77 cm, which corresponds to the television and film format (4x3) of the 20th century. The artist uses an old visual technique: the art of weaving. Even if contemporary digital media were destroyed, this technique would be preserved.   

 

By pointing a tablet with an AR application at a tapestry, visitors can watch a video which gives an explanation for each tapestry. The video is made from the perspective of human descendants / space travelers, who have found the tapestries 2000 years later. Their conclusion is that the tapestry is a way to archive film and video from the 20th-21st centuries. The film they find is Sleeper, a science fiction movie about a dystopian world. 

 

Ալեքսանդրա Դեմենտիևա (Բելգիա)

Քնածը

Ինտերակտիվ ձայնային ինստալյացիա, 2015-ից մինչև ներկայիս ժամանակ

Գոբելեն, AR, Artivive

 

Գոբելենների շարքը միասին կազմում է մի ինստալացիա, որը ներկայացնում է Վուդի Ալենի «Քնածը» ֆիլմի կադրերի հաջորդականությունը: Ֆիլմը մասերի է բաժանվել, ապա «մոնտաժվել» պատահականության սկզբունքով արվեստագետի խափանված համակարգչի կողմից՝ դառնալով ամբողջովին փոխակերպված և գործնականում անճանաչելի: Պատմվածքի զարգացման կարգը խստորեն պահպանվել է. անշարժ պատկերները դասավորված են նույն հաջորդականությամբ, ինչպես դրանք հայտնվում են ֆիլմում։ Գոբելենները փոխանցում են ֆիլմի սյուժեն, սակայն յուրովի, որտեղ որոշ հատվածներ անհետացել են, իսկ մյուսները մնացել: Յուրաքանչյուր գոբելենի չափը 58x77 սմ է, որը համապատասխանում է 20-րդ դարի հեռուստատեսային և կինոյի ձևաչափին (4x3): Նկարիչը օգտագործում է հին վիզուալ տեխնիկա՝ ջուլհակի արվեստը։ Նույնիսկ եթե ժամանակակից թվային լրատվամիջոցները ոչնչացվեին, այս տեխնիկան կպահպանվի:

 

AR հավելվածով պլանշետը գոբելենի վրա ուղղելով՝ այցելուները կարող են դիտել տեսանյութ, որը բացատրություն է տալիս յուրաքանչյուր գոբելենի մասին: Տեսանյութը պատրաստված է մարդկության ապագա սերունդների/տիեզերական ճանապարհորդների տեսանկյունից, ովքեր գոբելենները գտել են 2000 տարի անց։ Նրանց եզրակացությունն այն է, որ գոբելենը միջոց է արխիվացնելու 20-21-րդ դարերի ֆիլմերն ու տեսանյութերը։ Ֆիլմը, որը նրանք գտնում են, «Քնած»-ն է, գիտաֆանտաստիկ ֆիլմ՝ դիստոպիկ աշխարհի մասին:

 

Alexandra Dementieva (Belgium)

Mirror's Memory

Interactive video installation, 2003

Programing Siegfried Canto

 

A screen divides a dark, empty and quiet room in half. The images projected on to it imitate a mirror. At the first approach, visitors see their faithful reflection. In the middle of the room, there is an interactive carpet. As you step on it, a signal is sent to a computer to record the visitor for 30 seconds. At the end of this period, instead of your own reflection, you begin to see your own image surrounded by previous visitors. Sometimes you find yourself a witness to a conversation or a quarrel. Sometimes you hear whispers.

 

This installation reacts to a visitor’s presence on the interactive carpet by superimposing various images, scenes and sounds generated at random. The exhibition behavior evolves during the show, modifying according to the database of all the visitors.

 

Ալեքսանդրա Դեմենտիևա (Բելգիա)

Հայելու հիշողությունը

Ինտերակտիվ վիդեո ինստալյացիա, 2003թ.

Siegfried Canto ծրագրավորում

 

Էկրանը կիսում է մութ, դատարկ ու լուռ սենյակը: Դրա վրա երևացող պատկերները նմանակում են հայելուն: Սկզբում այցելուները տեսնում են իրենց իսկ արտացոլանքը: Սենյակի մեջտեղում տեղադրված է ինտերակտիվ գորգ։ Երբ որևէ մեկը ոտք է դնում դրա վրա, ազդանշան է ուղարկվում համակարգիչ՝ այցելուին 30 վայրկյան գրանցելու համար: Գրանցման ավարտին, սեփական արտացոլման փոխարեն, այցելուն սկսում է տեսնել  սեփական պատկերը՝ շրջապատված նախորդ այցելուներով: Երբեմն կարելի է ականատեսը դառնալ նախորդ այցելուների զրույցի կամ վեճի, երբեմն լսել նրանց շշուկները:

 

Այս ինստալացիան արձագանքում է այցելուի ներկայությանը ինտերակտիվ գորգի վրա՝ իրար վրա դնելով պատահականորեն առաջացած տարբեր պատկերներ, տեսարաններ և ձայներ: Նախագծի վարքագիծը զարգանում է ցուցադրության ընթացքում՝ փոփոխվելով բոլոր այցելուների տվյալների բազայի համաձայն:

 

Luca Forcucci (Italy–Switzerland)

The Greatest Bubble 

Site-Specific Sonic Performance and Installation, 2022

​

Inkjet Prints on voile; Ableton, Envelope, Jamm Pro, max/MSP, Reaper; field recordings with geophone, hydrophone, miniature microphone, coil, wine amphora

 

The project is created on-site through the kind invitation of CYFEST and with the precious expertise of the winemakers

 

Bubbles, metaphors, poetry. 

 

The project explores wine fermentation. Armenia has been producing wine for a long time, and may even have been the first place to do so, around 6,000 years ago. In this project the artist works with time and field recordings related to human activities in winemaking, with the smallest sonic elements of wine fermentation (micro), and resonant spaces of wine production (macro). The central idea resides in exploring temporality in the micro (intern) and macro (extern) relationships in the thingness of winemaking. The presentation of the work as performance and installation involves local techniques, craftsmanship, and objects like KARAS, transformed into loudspeakers.

 

Լուկա Ֆորկուչի (Իտալիա-Շվեյցարիա)

Ամենամեծ փուչիկը

Տեղհատուկ ձայնային պերֆորմանս և ինստալյացիա, 2022թ.

​

Inkjet տպագրություն շղարշի վրա; Ableton, Envelope, Jamm Pro, max/MSP, Reaper; դաշտային ձայնագրություններ գեոֆոնով, հիդրոֆոնով,  միկրոխոսափողով, գինու ամֆորայով

 

Տեղհատուկ նախագիծը ստեղծվել է CYFEST-ի համար՝ օգտագործելով գինեգործների թանկարժեք գիտելիքները:

 

Փուչիկներ, փոխաբերություններ, պոեզիա:

 

Նախագիծն ուսումնասիրում է գինու խմորումը: Հայաստանը վաղուց է գինի արտադրում, և կարող է նույնիսկ համարվել առաջին վայրը, որտեղ դա արվել է մոտ 6000 տարի առաջ: Այս նախագծում արվեստագետը աշխատում է գինեգործության մեջ մարդու գործունեության հետ կապված ժամանակի և դաշտային ձայնագրությունների հետ, գինու խմորման ամենափոքր ձայնային տարրերով (միկրո), և գինու արտադրության ռեզոնանսային տարածքներով (մակրո): Կենտրոնական գաղափարը գինեգործության մեջ միկրո (ներքին) և մակրո (արտաքին) հարաբերությունների ժամանակավոր լինելու ուսումնասիրումն է: Աշխատանքի ներկայացումը որպես պերֆորմանս և ինստալյացիա ներառում է տեղհատուկ տեխնիկա, արհեստագործություն և այնպիսի առարկաներ, ինչպիսիք են ԿԱՐԱՍ-ը, որոնք վերածվել են բարձրախոսների:

 

Anna Frants (USA)

Artist Union. Still life

From the series “Matter of Chance”

Media Installation, 2019

​

OpenCV, Python; 3D printing, ink on paper, stepper motors, servomotors, microcontroller, Raspberry Pi, webcamera, oil on plywood

Engineers Alexey Grachev, Alexander Bochkov, Viсtor Timofeev; 3D modeling Alexey Grachev, Alexander Bochkov; Python programming Alexey Grachev, Ruslan Khadzhimirzoev

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

“Artist Union. Still life” is a reflection on the law of large numbers. Is it applicable in visual arts — to colors in painting, lines in graphics, forms in sculpture, and the image integrity in installations? The law of large numbers is a principle that describes the completion of the same experiment many times. According to this law, the joint action of a large number of random factors leads to a result almost independent of the chance. For example, in the XVI century the length of the English foot was defined, by a royal order, as the arithmetic average length of the foot of the first 16 people leaving the church on Sunday matins. Although the law of large numbers was not yet defined, it serves as the basis for the principle of arithmetic mean used in determining the length of a foot.

 

Աննա Ֆրանց (ԱՄՆ)

Նկարիչների միություն. Նատյուրմորտ 

«Պատահականություն» շարքից

Մեդիա ինստալյացիա, 2019 թ

CYLAND մեդիա արտ լաբի հետ համագործակցությամբ

 

«Նկարիչների միություն. Նատյուրմորտ» աշխատանքը անդրադառնում է մեծ թվերի օրենքին: Արդյո՞ք այն կիրառելի է վիզուալ արվեստում՝ գեղանկարչության գույներում, գրաֆիկայի գծերում, քանդակի ձևերում և ինստալյացիաներում՝ պատկերի ամբողջականության համար: Մեծ թվերի օրենքը սկզբունք է, որը նկարագրում է միևնույն փորձի բազմակի ավարտները։ Համաձայն այս օրենքի՝ մեծ թվով պատահական գործոնների համատեղ գործողությունը հանգեցնում է պատահականությունից գրեթե անկախ արդյունքի։ Օրինակ, XVI դարում թագավորի հրամանով անգլիական ոտքի երկարությունը (foot) սահմանվել է ըստ կիրակնօրյա պատարագից դուրս եկող առաջին տասնվեց մարդկանց ոտքերի միջին թվաբանականի: Թեև մեծ թվերի օրենքը այդ ժամանակ դեռ սահմանված չէր, այնուամենայնիվ այն ծառայեց որպես միջին թվաբանական սկզբունքի հիմք:

 

Anna Frants (Russia)

Peck of salt

From series “Gravity”

Installation, 2019 

​

video [00:01:56; Full HD, no sound]; LCD screen, stepper motor, fine salt, wooden box, leadscrew, microcontroller, spotlight, acrylic sheet 

Engineers Alexey Grachev, Alexander Bochkov, Victor Timofeev

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

From the saying «Чтобы узнать человека, надо с ним пуд соли съесть» (“A man must eat a peck of salt with his friend before he knows him”). 

 

Աննա Ֆրանց (ԱՄՆ)

Մի փութ աղ 

«Ձգողականություն» շարքից

Ինստալյացիա, 2019

 

Հետևյալ ասացվածքից. "Чтобы узнать человека, надо с ним пуд соли съесть" («Մարդուն ճանաչելու համար նրա հետ մի փութ աղ պիտի ուտես»:)

 

Aleksandra Garkusha (Russia)

Dramatization as Fermentation

Painting, Panel picture (acryl, silicon transparent film), video, text, 2022

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

In my project, I draw an analogy between the processes of dramatization and fermentation. If we look at fermentation in the everyday culinary sense, we may say that this is a controlled process of spoiling food in order to obtain more pronounced taste properties. I believe that drama in the everyday sensual sense carries out very similar functions, and uses approximately the same methods. I juxtapose dramatization and fermentation in four points: prerequisites, mechanism of action, necessary conditions and final results.

 

The project consists of 4 panels on transparent film, and a video about one of the conditions that enable fermentation – pressure. In this video, I compare the “controlled” pressure characteristic of dramatization that is connected with personal emotions, and uncontrolled external pressure that is connected with global problems.

​

— Aleksandra Garkusha

 

Ալեքսանդրա Գարկուշա (Ռուսաստան)

Դրամատիզացումը որպես խմորում

Պանելային նկար (ակրիլ, սիլիկոնային թափանցիկ թաղանթ), վիդեո, տեքստ, 2022թ.

Աջակցությամբ CYLAND Media Art Lab-ի

 

Իմ նախագծում ես զուգորդումներ եմ փնտրում դրամատիզացման և խմորման գործընթացների միջև։ Եթե խմորումը դիտարկենք խոհարարական-առօրյա իմաստով, ապա կարող ենք ասել, որ դա սննդամթերքի փչացման վերահսկվող գործընթաց է՝ ավելի ընդգծված համային հատկություններ ստանալու նպատակով: Դրաման զգայական-կենցաղային իմաստով մոտավորապես նույն մեթոդներն է օգտագործում։ Դրամատիզացումն ու խմորումը զուգադրվում եմ չորս կետերում՝ նախադրյալներ, գործողության մեխանիզմ, անհրաժեշտ պայմաններ և վերջնական արդյունքներ:

 

Նախագիծը բաղկացած է թափանցիկ թաղանթի վրա արված չորս պանելային նկարներից և խմորմանը նպաստող պայմաններից մեկի՝ ճնշման թեմայով վիդեոյից: Դրանում արվեստագետը համեմատում է անձնական հույզերի հետ կապված դրամատիզացմանը բնորոշ «վերահսկվող» ճնշումը և գլոբալ խնդիրների հետ կապված արտաքին ճնշումը, որն անվերահսկելի է։

 

— Ալեքսանդրա Գարկուշա

 

Alexey Grachev (Russia–Armenia), Andrew Strokov (Russia), Alexander Bochkov (Armenia)

The Multitude

Site-specific multi-channel sound installation, 2021

​

Arduino; drum kit, robotics, 3D Print, stepper motor, servomotor, proximity sensor, LEDs, custom made circuit board, LED board, synthesizer Korg MS-20, Polivoks; 

cylindrical space, railings 

Engineers Andrew Strokov, Alexey Grachev, Alexander Bochkov; 3D modeling Alexander Bochkov; Arduino programming Andrew Strokov

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

In this work, the authors study the acoustic properties of space. By placing various sources of sound inside concrete cylinders, the artists study the parameters of sound distribution and focus. The performance uses polymer batteries, portable speakers, control units with low power consumption, 3D-print, drums, cymbals and generative pixel graphics, which react sensitively to the acoustic features of the building, reducing the human footprint in the minimalist-functional art space.

 

Ալեքսեյ Գրաչով (Ռուսաստան-Հայաստան), Անդրև Ստրոկով (Ռուսաստան), Ալեքսանդր Բոչկով (Հայաստան)

Բազմություն

Տեղհատուկ բազմաալիքային ձայնային ինստալյացիա, 2021թ.

​

Arduino, հարվածայիններ, ռոբոտներ, 3D տպագրություն, ստեպպեր շարժիչ, սերվոմոտոր, պրոքսիցուցիչ, LED-եր, պատվերով պատրաստված տպատախտակ, LED տախտակ, սինթեզատոր Korg MS-20, Polivoks;

գլանաձեւ տարածություն, ճաղապատեր

Ինժեներներ՝ Էնդրյու Ստրոկով, Ալեքսեյ Գրաչև, Ալեքսանդր Բոչկով, 

3D մոդելավորում՝ Ալեքսանդր Բոչկով,

Արդուինոյի ծրագրավորում՝ Էնդրյու Ստրոկով

Աջակցությամբ CYLAND Media Art Lab-ի

 

Այս աշխատանքում հեղինակները ուսումնասիրում են տարածության ակուստիկ հատկությունները։ Ձայնի տարբեր աղբյուրներ տեղադրելով բետոնե բալոնների ներսում՝ արվեստագետները ուսումնասիրում են ձայնի բաշխման և կենտրոնացման պարամետրերը։ Պերֆորմանսի մեջ օգտագործվում են պոլիմերային մարտկոցներ, շարժական բարձրախոսներ, ցածր էներգիայի սպառմամբ կառավարման բլոկներ, 3D տպիչ, թմբուկներ, ծնծղաներ և գեներատիվ պիքսելային գրաֆիկա, որոնք զգայուն կերպով արձագանքում են շենքի ակուստիկ առանձնահատկություններին՝ նվազեցնելով մարդու հետքը մինիմալիստական-ֆունկցիոնալ արվեստի տարածքում: 

 

Alexey Grachev, Sergey Komarov (Russia–Armenia)

Quantum 

Sound Installation, 2017 

​

audio [00:10:00, real-time generated], DSP grains counter; max\MSP, Arduino; steel, welding, soldering, plexiglass, LCD screen, 3D printing, audio tape, tape recorder, sensors, micro controller, speakers

Engineers Alexey Grachev, Sergey Komarov; 3D modeling Alexey Grachev; max\MSP Programing Sergey Komarov

The recording of sound from this artwork was released in CYLAND Audio Archive (CAA—35, 2018). Supported by CYLAND Media Art Lab

 

One of directions in the collaboration of Aleksey Grachev and Sergey Komarov is the study of noises of the animate and inanimate nature. In this work, the artists conduct an analysis of time-space. Using scientific instruments, they register the noise of sand that trickles in an hourglass on the magnetic tape. Then this sound is analyzed using the regenerating-computing system, accurate to a grain, and the "quanta" of time get recounted. The work is stereophonic: sound reflects time and, in effect, it is time departing from one headphone channel and arriving in the opposite one, having flown through the space-listener. This installation is simultaneously a vocalization of time and an attempt to quantize and recount it.

 

Ալեքսեյ Գրաչյով, Սերգեյ Կոմարով (Ռուսաստան - Հայաստան)

Քվանտում

Ձայնային ինստալյացիա, 2017թ.

​

Աուդիո [00:10:00, իրական ժամանակում ստեղծված], DSP հատիկների հաշվիչ; max\MSP, Arduino; պողպատ, զոդում, պլեքսիգլաս, LCD էկրան, 3D տպագրություն, աուդիո ժապավեն, մագնիտոֆոն, սենսորներ, միկրո կարգավորիչ, բարձրախոսներ

 

Ինժեներներ Ալեքսեյ Գրաչև, Սերգեյ Կոմարով; 3D մոդելավորում Ալեքսեյ Գրաչև; max\MSP ծրագրավորում Սերգեյ Կոմարով

Այս ստեղծագործության ձայնի ձայնագրությունը թողարկվել է CYLAND Audio Archive-ում (CAA—35, 2018): Աջակցությամբ CYLAND Media Art Lab-ի

 

Ալեքսեյ Գրաչովի և Սերգեյ Կոմարովի համագործակցության ուղղություններից մեկը կենդանի և անկենդան աղմուկների ուսումնասիրությունն է։ Այս աշխատանքում արվեստագետները կատարում են ժամանակ-տարածություն ֆենոմենի վերլուծություն։ Օգտագործելով գիտական գործիքներ՝ նրանք մագնիսական ժապավենի վրա գրանցում են ավազի աղմուկը, որը հոսում է ավազի ժամացույցի միջով։ Այնուհետև այս ձայնը վերլուծվում է վերականգնող-հաշվողական համակարգի միջոցով, որ ճշգրիտ է մինչև մեկ ավազահատիկի չափի ճշտությամբ, և, այսպիսով, վերահաշվարկվում է ժամանակի «քվանտան»: Ստեղծագործությունը ստերեոֆոնիկ է. ձայնն արտացոլում է ժամանակը և, ըստ էության, այն անցնում է մեկ ականջակալից մյուսը՝ անցնելով ունկնդրի միջով: Այս ինստալյացիան միաժամանակ ժամանակի վոկալիզացիա է և այն քանակականացնելու և վերահաշվարկելու փորձ:

 

Sofia Grigoryeva, Yulia Ribetki (Russia)

Dependent

Media Installation, 2022

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

People who live in a community actively influence each other. Words, actions, comments and evaluations by people around us have an effect on us all, even if it is just a silent presence. We are endlessly changing under the influence of other people, sometimes faster, sometimes slower. Society is incessantly fermenting us. "Dependent", the entity that we create, is a state of dependency on those around us that is carried to absurdity. It develops and transforms with every person passing by. It increases in size. It turns the other way. It grows new parts. We look at it, and it looks at us in response with an even greater number of eyes. Walking past it, we don’t know what kind of changes we will provoke, but they will take place without a doubt.

 

Սոֆյա Գրիգորևա, Յուլիա Ռիբետկի (Ռուսաստան)

Կախյալ

Մեդիա ինստալյացիա, 2022թ.

 

Մարդիկ, ովքեր ապրում են համայնքում, ակտիվորեն ազդում են միմյանց վրա: Մեզ շրջապատող մարդկանց խոսքերը, գործողությունները, մեկնաբանությունները և գնահատականները ազդում են մեզանից յուրաքանչյուրի վրա, նույնիսկ եթե դա պարզապես լուռ ներկայություն է: Մենք անվերջ փոխվում ենք այլ մարդկանց ազդեցության տակ, երբեմն ավելի արագ, երբեմն ավելի դանդաղ: Հասարակությունն անդադար խմորում է մեզ։ «Կախյալ»-ը, մի սուբյեկտ է, որին մենք ստեղծում ենք՝ շրջապատից մեր կախվածության անհեթեթ վիճակի արդյունքում։ Այն զարգանում և փոխակերպվում է յուրաքանչյուր մարդու հետ: Այն մեծանում է չափերով, դառնում է իր հակապատկերը, նոր մասեր է ձեռք բերում: Մենք նայում ենք նրան, իսկ նա էլ՝ մեզ, ավելի մեծ աչքերով: Անցնելով նրա կողքով, մենք չգիտենք, թե ինչպիսի փոփոխություններ ենք հրահրելու, բայց դրանք անպայման տեղի կունենան։

 

Elena Gubanova & Ivan Govorkov (Russia)

Danae 

Media Installation, 2014

​

max\MSP, Arduino, TouchOSC; golden plastic mirrors, steel, custom made circuit boards, 3D printing, milling, servomotors, microcontrollers, computer, contact microphones, surface transducers, DMX light

Circuit board design, 3D modeling, TouchOSC programming, engineer Alexey Grachev; max\MSP programming Sergey Komarov, Alexey Grachev

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

“Light exerts physical pressure on objects in its path, a phenomenon which can be deduced by Maxwell’s equations, but can be more easily explained by the particle nature of light.” (Wikipedia)

 

The artists approach the myth of the daughter of Acrisius and the god Zeus as a beautiful illustration of the life-giving force of the “immaterial” in art. Danae is a multimedia object-sculpture made of “live” round mirrors that quiver.

 

In the installation, the artists connect the algorithm of movement of light with the algorithm of movement of a viewer’s eye over Rembrandt’s painting. The mirror’s quivering and the trembling reflection of light from its surface create a sensual, erotic context of the object’s perception. In all ages, scientists and artists strived to represent the mundane as mysterious.The nature of light is one such mystery — photons strike and transfer their momentums. At large scales, light pressure can cause asteroids to spin faster, acting on their irregular shapes as on the vanes of a windmill.The sculpture’s general outline can be visibly correlated with the figure of Danae in Rembrandt’s painting in the Hermitage. It is no accident that one of the asteroids that rush about the Universe in search of living light was called Danae.

 

Ելենա Գուբանովա և Իվան Գովորկով (Ռուսաստան)

Դանաե

Մեդիա ինստալյացիա, 2014թ.

​

max\MSP, Arduino, TouchOSC; ոսկեգույն պլաստիկ հայելիներ, պողպատ, պատվերով պատրաստված տպատախտակներ, 3D տպագրություն, ֆրեզերային, սերվոշարժիչներ, միկրոկոնտրոլերներ, համակարգիչ, կոնտակտային խոսափողներ, մակերեսային փոխարկիչներ, DMX լույս

Շղթայի նախագծում, 3D մոդելավորում, TouchOSC ծրագրավորում, ինժեներ՝ Ալեքսեյ Գրաչով,

max\MSP ծրագրավորում՝ Սերգեյ Կոմարով, Ալեքսեյ Գրաչև,

Աջակցությամբ CYLAND Media Art Lab-ի

 

«Լույսը ֆիզիկական ճնշում է գործադրում իր ճանապարհին գտնվող առարկաների վրա, մի երևույթ, որը կարելի է դուրս բերել Մաքսվելի հավասարումներով, բայց ավելի հեշտությամբ կարելի է բացատրել լույսի մասնիկային բնույթով»: (Վիքիպեդիա):

 

Արվեստագետները մոտենում են Ակրիսիուսի դստեր և Զևս աստծո առասպելին՝ որպես արվեստի «աննյութականի» կենսատու ուժի գեղեցիկ պատկերազարդում։ «Դանաե»-ն մուլտիմեդիա առարկա-քանդակ է՝ պատրաստված «կենդանի» կլոր հայելիներից, որոնք դողում են:

 

Ինստալացիայի մեջ արվեստագետները լույսի շարժման ալգորիթմը կապում են Ռեմբրանդտի նկարի վրայով դիտողի աչքի շարժման ալգորիթմի հետ։ Հայելու դողն ու նրա մակերեսի լույսի դողդոջուն անդրադարձը ստեղծում են առարկայի ընկալման զգայական, էրոտիկ համատեքստ: Բոլոր դարերում գիտնականներն ու արվեստագետները ձգտում էին աշխարհիկը ներկայացնել որպես առեղծվածային: Լույսի բնույթը այդպիսի առեղծվածներից մեկն է. ֆոտոնները հարվածում են և փոխանցում իրենց իմպուլսները: Մեծ մասշտաբներում, թեթև ճնշումը կարող է ստիպել աստերոիդներին ավելի արագ պտտվել՝ ազդելով նրանց անկանոն ձևերի վրա, ինչպես հողմաղացի թիթեղների վրա: Քանդակի ընդհանուր ուրվագիծը տեսանելիորեն կարող է փոխկապակցվել Էրմիտաժում Ռեմբրանդտի նկարում Դանաեի կերպարի հետ: Պատահական չէ, որ աստերոիդներից մեկը, որոնք շտապում են տիեզերք՝ կենդանի լույս փնտրելու ակնկալիքով, անվանվել է Դանաե:

 

Elena Gubanova, Ivan Govorkov, Sergey Komarov (Russia)

Abort! Retry! Ignore! 

4 paintings, oil on canvas, 120x100 cm each, 2017

​

Glitch images collecting Sergey Komarov 

Paintings Elena Gubanova 

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

The project is at the junction of net art and found art. An archive of digital images was gathered in the internet by Sergey Komarov. Originally distinct and informative, they have become indistinct with time. The phenomenon's nature has not been studied thoroughly, but it is known that users that owned the original files tried, in fact, to save them — and, possibly, for good. Elena Gubanova and Ivan Govorkov transferred these images into an old media — the pictures painted with oil on canvas — thus subjecting to destruction the "digit" as a mythologized eternity. Their paintings talk about the problems of storing the digital information that, unlike artifacts of the antiquity, did not even last a single century.

 

Ելենա Գուբանովա, Իվան Գովորկով, Սերգեյ Կոմարով (Ռուսաստան)

Դադարեցրու՛: Նորի՛ց փորձիր: Անտեսի՛ր: 

4 նկար, կտավ յուղաներկ, յուրաքանչյուրը 120x100 սմ, 2017թ.

​

Անսարք պատկերների հավաքագրումը՝ Սերգեյ Կոմարով

Նկարնեըր՝ Ելենա Գուբանովա

Աջակցությամբ CYLAND Media Art Lab-ի

 

Նախագիծը գտնվում է ցանցային արվեստի և գտած իրերի արվեստի հանգույցում: Թվային պատկերների արխիվը համացանցում հավաքել է Սերգեյ Կոմարովը։ Ի սկզբանե հստակ և տեղեկատվական լինելով, դրանք ժամանակի ընթացքում դարձել են անորոշ: Երևույթի բնույթը մանրակրկիտ ուսումնասիրված չէ, բայց հայտնի է, որ օգտատերերը, որոնց պատկանում էին բնօրինակ ֆայլերը, իրականում փորձել են պահպանել դրանք, հնարավոր է, նույնիսկ անժամկետ: Ելենա Գուբանովան և Իվան Գովորկովն այս պատկերները տեղափոխել են հին մեդիա՝ նկարելով դրանք կտավի վրա յուղաներկով, և այդպիսով ոչնչացնելով «թվանիշը»՝ որպես առասպելականացված հավերժություն։ Նրանց նկարները խոսում են թվային տեղեկատվության պահպանման խնդիրների մասին, որոնք, ի տարբերություն անտիկ արտեֆակտերի, նույնիսկ մեկ դար էլ չեն ապրել։

 

Pavel Ignatev (Russia)

Reverse Drift. Unpacking and Absorption

Sculptures, 2018–2022

 

The name of the project refers to situationism and the texts of Guy Debord, primarily the essay “Mode d'emploi du détournement”. Since the time these manifestos were written, “drift” as a form of artistic invasion has become a widespread practice for the author to interact with the surrounding reality.

 

The project “Reverse Drift” includes copies of classical sculptures, with their surfaces covered in snails. Dozens of snails are also found in the corners of the space. One of the points of attraction is the glass case: inside it the snails replace a familiar exhibit.

 

The artistic intervention of the academic ends with a removal, a disappearance. The spiral of any process, like the spiral of a snail, can be unraveled and rolled back up. The anthropic has only existed for 20–30 centuries, and this is nothing compared with the millions of years when the biosphere developed. And the practice of “deviation” (détournement) turns out to be accessible not only by people, but also by gastropods.

 

Պավել Իգնատև (Ռուսաստան)

Հակադարձ ընթացք: Ապափաթեթավորում և ներծծում

Քանդակներ, 2018 -2022թթ.

 

Նախագծի անվանումը վերաբերում է սիտուացիոնիզմին և Գի Դեբորի տեքստերին, առաջին հերթին` «Mode d'emploi du detournement» էսսեին։ Այն ժամանակներից, երբ գրվել են այս մանիֆեստները, «ընթացքը»՝ որպես գեղարվեստական միջամտության ձև, դարձել է հեղինակի համար շրջապատող իրականության հետ շփվելու ընդունված պրակտիկա:

 

«Հակադարձ ընթացք» նախագիծը ներառում է դասական քանդակների կրկնօրինակներ, որոնց մակերեսները ծածկված են խխունջներով: Տասնյակ խխունջներ հանդիպում են նաև տարածքի անկյուններում ու քիվերի վրա։ Գրավիչ կետերից մեկը ապակե տարան է, որի ներսում խխունջները փոխարինում են ծանոթ ցուցանմուշին:

 

Հետազոտողի արվեստային միջամտությունն ավարտվում է հեռացումով, անհետացումով։ Ցանկացած գործընթացի պարույրը, ինչպես խխունջի պարույրը, կարելի է քանդել և ետ գլորել: Մարդը գոյություն ունի ընդամենը 20-30 դար, և դա ոչինչ է այն միլիոնավոր տարիների համեմատ, երբ զարգացել է կենսոլորտը: Իսկ «շեղման» (détournement) պրակտիկան, պարզվում է, հասանելի է ոչ միայն մարդկանց, այլև փափկամարմինների համար։

 

Ivan Karpov (Russia)

Fine Body

Audiovisual object; Author’s hydroponic system with a live plant, 2022

​

Hydroponic system with a plant Monstera deliciosa, lab glass/chemical vessels, silicon tubes, air compressor, time switch, LED fixtures, metal tripods and clamps, podium.

Supported by CYLAND Media Art Lab

 

The installation is a philosophic discourse, a gedankenexperiment that joins two dimensions of life. The fragile and fine hydroponic system works like a clock. It contains a remarkable process of transformation of nonorganic compounds into a more advanced and organic life form. The resource and time of work of the lab device are limited while the potential of a living creature pursues infinity…

 

Further reasoning on this subject brings me to the thoughts about an unfathomable plan that is in store for people within the framework of life on Earth. Much like the system of glass vessels, our fragile bodies are a substratum that is capable of cultivating a fine spiritual body that exists in a different dimension. What is it capable of? Has there been allotted enough time? Will our fine body be able to achieve self-sufficiency? What nurtures it and what ruins it? What will its subsequent existence be like?

 

Իվան Կարպով (Ռուսաստան)

Նուրբ մարմին

Աուդիովիզուալ օբյեկտ / Հեղինակային հիդրոպոնիկ համակարգ՝ կենդանի բույսով, 2022թ.

​

Հիդրոպոնիկ համակարգ Monstera deliciosa բույսով, լաբորատոր ապակե/քիմիական անոթներ, սիլիկոնե խողովակներ, օդային կոմպրեսոր, ժամանակի անջատիչ, լուսադիոդային հարմարանքներ, մետաղական եռոտանիներ և սեղմակներ, ամբիոն:

 

Ինստալյացիան փիլիսոփայական դիսկուրս է, մտային մի փորձ, որը միացնում է կյանքի երկու չափումները: Փխրուն և նուրբ հիդրոպոնիկ համակարգը աշխատում է ժամացույցի պես: Այն ներառում է ոչ օրգանական միացությունները՝ ավելի առաջադեմ, օրգանական կյանքի ձևի վերափոխման ուշագրավ գործընթացը: Լաբորատոր սարքի աշխատանքի ռեսուրսն ու ժամանակը սահմանափակ են, մինչդեռ կենդանի արարածի ներուժը սահմաններ չունի... 

 

Այս թեմայի վերաբերյալ հետագա մտորումները հանգեցնում են Երկրի վրա մարդկանց կյանքի համար նախատեսված անիմանալի ծրագրի մասին մտքերի: Ապակե անոթների համակարգի նման, մեր փխրուն մարմինները մի ենթաշերտ են, որ ընդունակ են զարգացնել նուրբ հոգևոր մարմին, որը գոյություն ունի այլ հարթության մեջ: Ինչի՞ է այն ընդունակ։ Բավարար ժամանակ հատկացվա՞ծ է նրան: Մեր նուրբ մարմինը կկարողանա՞ ինքնաբավության հասնել։ Ի՞նչն է նրան սնուցում և ի՞նչն է փչացնում։ Ինչպիսի՞ն կլինի նրա հետագա գոյությունը:

​